انسان ءَ شرپ مندی ءِ یا اشرف المخلوقی یے پَنام وت ءَ وت پِر بَستگ۔ انسان بَزگ پہ پھرے وت ءَ اشرف المخلوق گُشیت۔ بلے اگاں پہ راستی چارگ بہ بیت تہ ھمے اشرف المخلوقے ءِ نام ءِ باپُشت ءَ انسان ءَ ھما کار کُتگ کہ اے انسان ءِ کارپدانی سرا حیوان ھم پشل بیت ۔ بلے حیوان ءَ زبان وا پِر نیست کہ آ انسان ءَ را آئی ءِ اشرف المخلوق ءِ پنام ءِراستی ءَ سرپدی بہ دنت ءُ انسان ءَ بگوشیت کہ تو کئے یے؟ ؟
انسان ءَ وتی ذاتی واھشت، ذاتی لوٹانی ھاترا کجام کار نہ کُتگ؟ چیاکہ انسان ءِ بنکی لوٹ واک ءُ اُگدہ اِنت۔ پہ واک ءُ اگدہ ءِ ھاترا بنی آدم ءَ ھما کُتگ کہ آئی ءِ دست ءَ بیتگ۔ انسان ءَ وتی ھمک سِلیں ءُ حیوانی کارپدانی جواز ءِ درگیجگ ءَ پہ وت دو انچیں چم نہ دیستیں ‘‘ھستی‘‘ شوھاز اِتگ کہ انسان وتی ھمک کار ءُ کِرداں ھمیشانی پاد ءَ مُشیت۔ بزاں انسان وتی نیک ءُ بدیں کرداں ھچبر وتی جِند ءَ میاربار نہ کنت۔ یکے خدا ءُ دومی شیطان اِنت کہ بقول انسان آھانی ھمک نیک ءُ بدیں کردانی ذمہ وار اَنت۔
ھمے وتی وتی جوڑ کُتگیں خدا ءُ شیطانانی نام ءِ باپشت ءَ انسان ءَ ھما کُتگ کہ خدا ءُ شیطان ھم انسان ءِ اے کارپداں گِندَنت تہ باز پشومان بنت ۔۔۔۔ انسان ءَ ھمک کار کُتگ بقول ھمایاں آھاں خدا ءِ وش کنگ ءُ جَنت ءِ کٹگ ءُ شیطانی کردانی پروش دیگ ءِ ھاترا کُتگ۔ بلے پہ راستی ناں خدا اے کردانی ذمہ وار اِنت ءُ ناں بزگیں شیطان۔۔۔۔۔ انسان ءَ ھرچی کُتگ، پہ وتی ذاتی نَپ ءُ فائدگانی ھاترا کُتگ۔ آئی ءَ ھرچی کُتگ ، پہ وتی بالادستی ءُ دومی ءِ ایرجیگ جنگ ءِ ھاترا کُتگ۔ بلے ھمے کِردانی جواز ءِ شوھاز کنگ ءَ انسان ءَ مدام مذھب ءِ سلاہ کارمرز کُتگ۔۔۔۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
انسان ءَ ھرچی کُتگ پہ وتی ذاتی نپ ءُ پائدگانی ھاترا، پہ واک ءُ اگدہ ءِ ھاترا، دومی راجانی لُٹ ءُ پُل ءِ ھاترا ، بلے نام مدام مذھب ءِ کارمرز بیتگ۔ اے لُٹ ءُ پُل ءُ کُشت ءُ کوش ءِ جواز ءِ شوھازگ ءَ ھرکس ءَ پہ وت خدائی جوڑ کُتگ ٰ ءُ شیطانی کردارانی ھلاپ ءَ جنگ کُتگ ءُ اے جنگ ءَ خدائی جنگ ءِ نام داتگ۔ بلے وھدیکہ واک ءُ اُگدہ ءِ واھگاں کہ انسان چہ کَٹ ءُ رُج ءَ بُرتگ۔ اُگدہ ءِ دیم ءَ خدائی سِنچ ھم گار بیتگ ۔ پدا انسان ءَ ھما کُتگ کہ ناں آھاں خدا دیم ءَ اَتکگ ءُ ناں شیطان۔۔۔۔۔ اسلام ءِ تاریخ ءِ تھا ‘‘جنگ صفین‘‘ ءُ ‘‘جنگ جمل‘‘ ءَ پہ واک ءُ اگدہ ءِ ھاترا مسلمانانی لشکر وت ماں وت دیم پہ دیم بیت۔ یک نیمگے حضرت علی ءِ لشکر اِنت ءُ دومی نیمگ ءَ حضرت عائشہ ءُ امیر معاویہ ءِ لشکر۔۔۔۔ اے جنگ ءَ ھپتاد ھزار مسلمان جنگ بنت ءُ اُگدہ ءِ واھگدارانی ڈیساں رؤنت۔ بلے نام وا خدا ءِ او شیطان ءِ گرگ بیت۔
(خلافت و ملوکیت، از مودودی)
مسلمانانی حاکم ءِ گُشگ ءِ پدا رسول اللہ ءِ نماسگ حسین کُشگ بیت ءُ آئی ءِ سر سِندگ بیت ءُ یزید بن معاویہ ءِ دربار ءَ برگ بیت، یزید آئی ءِ سرگ ءَ گِندیت تہ ٹھکے جنت۔۔۔ حسین ءِ سر ءِ ھمراھی ءَ آئی ءِ زھگ ءُ زالبول ھم یزید ءِ دربار ءَ برگ بنت کہ ایشانی تھا آئی ءِ جنین زھگ زینب ءُ حسین ءِ زھگ علی بن حسین ھم ھم گون بنت۔ ‘‘زیاد‘‘ کسانکیں علی ءِ کُشگ ءِ حکم ءَ دنت۔ بلے یک لشکری ءَ بزگ بیت ءُ ایشی ءَ نہ کُشیت۔ تہ یک مسلمانے ھیمات کنت ءُ آ زینب ءَ مالِ غنیمت ءِ بستار ءَ وتی کنگ لوٹیت، بلے یزید پیغمبر ءِ شرپ ءَ کنت ءُ آئی ءِ نماسگ ٰءَ چر اے مرد ءَ رکینیت۔ اے مرد ءِ ھمے گپ ءِ کنگ ءَ گوں ‘‘زینب‘‘ درائینت ‘‘تو چہ اسلام ءَ نہ یے‘‘
(بحوالہ ‘‘تہذیب التہذیب‘‘ از حافظ ابن حجرالعسقلانی)
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
انسان مدام پہ وتی ذاتی نپ ءُ فائدگانی ھاترا جنگ کنت۔ دومی راجاں کُشیت۔ آھاں مال ءُ مڈیاں پُلیت۔ بلے نام ءَ خدا ءِ او مذھب ءِ کارمرز کنت۔ اگاں بنی آدم ءَ وتی ذاتی نپانی پھازگ ءِ ھاترا یک انچیں راجے کُشگ ءُ گار کنگی بہ بیت کہ آ ئی ءِ وتی ھم مذھبی بہ بیت، تہ آ ھمے گپ ءَ جنت کہ اے راج پلاں راج ءِ ایجنٹے۔ شیطانی قوتانی ایجنٹے۔۔۔ بزاں مذھب لُٹ ءُ پُل ءِ ھاترا یک مزنیں سلاھے۔ ھرکس وتی خدایانی نام ءِ سرا دومیانی کُشت ءُ کوش ءَ جائز گُشیت۔۔
مسلماناں وتی وھد ءَ دُنیا پرے دیم ءُ پرآ دیم کُت۔ آھانی وتی خدا ءِ نام ءِ سرا رومی راج جت ءُ پروشت اَنت۔ آھانی مال ءُ مڈی مال غنیمت ءِ نام ءِ سرا پہ وت ھلار گُشتاں، دانکہ آھانی جنین زھگ ءُ نکاحی ئیں زال ھم پہ وت ھلار گُشت اَنت ءُ دوبر وتی لوگاں کُت اَنت۔ مسلماناں ھما ملک ءُ ولایت کہ ایردست کُت تہ اودا ھچ نئیشت۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بلے آھاں اے کُشت ءُ کوش ءُ لُٹ ءُ پُل ءَ خدا ءِ جنگ ءِ نام دات۔
‘‘مسلمانانی حاکم محمد بن قاسم ذاتی نپ ءُ واھگاں ھمینکہ کؤر کُتگ اَت کہ آئی ٰءَ ابئید ءِ جواز ءَ سندھودیش ءِ سرا اُرش کُت ءُ دُنیا ءِ امن پسند تریں راج سندھیانی کُشت ءُ کوش کُت کہ ھما کُشت ءُ کوش ءِ آسرا سندھی تاں روچ ء مروچی غلام ءُ بزگ اَنت، ھمے محمد بن قاسم وھدیکہ پنجاب ءَ رؤت تہ پنجابی وتی نیاڑیاں دیم ءِ پیشی کن اَنت ۔ محمد بن قاسم دہ یازدہ نیاڑی وتی واستہ گچین کنت ءُ پنجابیانی سرا باز وش بیت‘‘
( سندھودیش، از جی۔ایم سید)
چوناھیگا زُلم ءَ ناں مذھب بیت ءُ ناں مسلک۔۔۔ زُلم وا زُلم اِنت۔ دُنیا ءِ ھچ مذھب زالم ءِ پلہ مرزی ءَ نہ کنت۔ بلے وھدیکہ مذھبی تھا مُلائیت ردوم زوریت تہ مذھبی بنکی ارواہ نزور تَریت ءُ چار ءُ بچار ءِ راہ ءُ در بند بنت ءُ مذھب چہ لس مھلوک ءِ دست ءَ در کئیت ءُ مُلا ءِ میراث جوڑ بیت۔ ھر دور ءُ ھر زمانگ ءَ ملا ءِ نزیکی گوں زالم ءَ بیتگ۔ زالم ءُ ملا ءِ سیادی ءِ مستریں سوب ھمیش اِنت کہ ملا ذاتی لالچ ءَ کور کُتگ ءُ زالم وتی زُلم ءُ زوراکی ءُ کُشت ءُ کوش ءِ جواز ءِ درگیجگ ءَ چہ ملا ءَ فتویٰ گیپت۔ پمیشا زالم ءُ ملا یکیں آدینک ءِ دو دیم اِنت۔ ادا چہ مذھب زالم ءِ سلاہ جوڑ بیت۔( انچوکہ پاکستانی ملا بلوچ آجوئی دوستاں انڈیا ءُ امریکا ءِ ایجنٹ گُشنت)۔۔
انسانی تاریخ ءِ تھا ھچ مذھب ءِ منوگراں پہ کُشت ءُ کوش ءُ دومیانی لُٹ ءُ پُل ءَ وتی دِل نہ رنجینتگ۔ ھر یکے وتی مذھب ءَ امن ءِ مذھب گُشیت ءُ دومیانی ءَ شیطانی مذھب۔۔۔۔۔ اے دروگیں گپے۔ نیکی ءُ بدی ءَ ناں خدا ءِ دست مان اِنت ءُ ناں شیطان یے۔۔۔۔۔۔۔ بلکیں کُشت ءُ کوش، لُٹ ءُ پُل ءِ پُشت ءَ انسان ءِ ذاتی لالچ ءُ واک ءُ اگدہ ءُ دومی ءَ را ایردست کنگ ءِ واھگ ھوار اَنت۔ کس خدا ءِ درد ءَ نہ گیپتگ۔۔۔ ھرکسی وتی ذاتی ءُ قومی لالچ بنت کہ دومی ءِ کُشگ ءُ گار کنگ ءِ واھگ دار بیت۔۔۔۔۔سلطنت عثمانیہ ءِ مسلماناں لکھاں آذری مسلمانانی کُشت ءُ کوش پہ ھمے ھاترا کُت کہ آ برطانیہ ءُ فرانس ءِ ایجنٹاں، اے کُشت ءُ کوش ءَ سوویت یونین ءِ پلہ مرزی ھم گوں بوتگ۔ انچو کہ من پیش ءَ گُشتگ اَت کہ مذھب زالم ءِ سلاھے ءُ ذاتی لالچ ءِ وھد ءَ ملا ءِ چم کور بنت، آ نہ زانت کہ ایر دست کجام مذھب ءِ منوگرے۔ بلے وھدیکہ کُشگ بیتگیں راج کہ ھمایانی وتی مذھب ءِ منوگر بہ بیت تہ ملا بس ھمے دروگیں بُھتام ءِ سرا آھانی کُشت ءُ کوش ءَ کنت کہ آ دُشمن ءِ ایجنٹ اَنت۔ ھمے وڑا ‘‘آذری‘‘ مسلمانانی کُشت ءُ کوش ملایاں کُتگ ، مرچی ھمے وڑا بلوچ ءِ کُشت ءُ کوش بئیگ اِنت۔۔ بلوچ وتی حق ءِ گپ ءَ جنت تہ پاکستانی ملا آھاں یہود ءُ ھندو آنی ایجنٹ گُشنت۔۔۔ اے ملا ءِ باز کوھنیں پندلے۔۔ پمیشا زالم زُلم ءِ وھد ءَ مدام ملا ءِ پلہ مرزی ءَ زیریت ءُ وتی خدایانی نام ءِ سرا جنگ کنت ءُ مظلومانی کُشت ءُ کوش ءَ کنت۔۔۔۔۔۔۔تھنا اسلام نہ اِنت کہ وتی خدا ءِ نام ءَ بزگ ءُ ایردستانی کُشگ ءِ حکم ءَ دنت ءُ آھانی مال ٰ ءُ مڈیاں مال غنیمت ءِ بستار ءَ ھلار کنت۔۔۔۔ بلکیں دُنیا ءِ دُراھیں مذھبانی خدا دگہ مذھبانی خدایانی منوگرانی کُشت ءُ کوش ءَ گَل بنت ءُ چیر ءُ بروتاں کَند اَنت۔ لھتے خدا وتی ھما منوگرانی کُشت ءُ کوش ءَ ھم گل بنت کہ بقول مُلا آ منوگر انڈیا ءُ یہودیانی ایجنٹاں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مرچی ‘‘برما‘‘ ءَ ‘‘روھینگیا" ءُ اراکان ءَ بدھ مت ءِ منوکیں دو قبائل ‘‘ماگ ءُ دگری وتی خدا ءِ نام ءِ سرا مسلمانانی کُشت ءُ کوش ءَ کنگ ءَ اَنت۔ چِدو پیش بدھ متانی خدا چہ اے دگہ خُدا یاں سرپد تِر بیتگ۔ بلے نہ زاناں بدھ متانی خدایا کئے نظر لگ اِت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اے درست پہ سرے نو من ھمے گپ ءَ ابکہ ءُ حیراناں کہ مسلمانانی خدا بلوچانی کُشت ءُ کوش ءَ چیا وش اِنت۔ بلوچ وا مسلمان اَنت ءُ پدا چہ پنجابیاں پیسر مسلمان بیتگ اَنت۔ گُڑا اے مسلمانانی خدا چیا مئے مات ٰءُ گھارانی واہ ءُ زاریاں گوش نہ داریت۔۔۔ او مسلمان ءُ آھانی خدا چیا بلوچ ءِ کُشت ءُ کوش ءَ خاموش اَنت۔ برما ءِ مسلمانانی کُشت ءُ کوش ءِ سرا عرب میڈیا ءُ مسلمان ملا ءُ آھانی خدایاں دُنیا سرا زُرتگ۔ دانکہ برما ءِ مسلمان برما ءِ اصل جاھمنند نہ اَنت۔ بلکیں آ چو پاکستانی مہاجراں پناھگیراَنت۔ بلے بلوچ ءِ باریگ ءَ اے دُرست کور اَنت ءُ ایشانی زبان گُنگ اِنت۔ خدا بہ بیت یا مسلمانیں عرب ءُ ملا۔۔۔
