اے ناپاکیں مُلک اسلام ءِ نام ءِ سرا جوڑ بیتگ۔ پمیشا اے مُلک ءِ قحبگ ءُ بے پرکیں مُلایاں ھر دؤر ءُ ھر وھد ءَ پہ اے استان ءِ دارگ ءُ سامراجی نپانی برجاہ دارگ ءَ اسلام ءِ پاکیں نام کارمرز کُتگ۔ تہ انگت ھمے پاکی استان ءِ مُلا قُرآن ءُ اسلام ءِ نام ءِ سرا اے استان ءِ نیم زندیں تلام ءَ دارگ لوٹ اَنت۔ اے چالاکیں مُلایاں ھمے خدا ءُ اسلام ءِ نام ءِ سرا بازیں مسلمان گوں مئے بلوچ ملایاں ھوار رد داتگ اَنت، مئے مستریں بد بھتی اِش اِنت کہ پاکستانی چیریں دستاں غلامیں راجانی غلام دارگ ءَ ادا ھمک وڑیں توجیل کارمرز کُتگ۔ اسلام ءِ نام ءِ سرا مدرسہ پچ کُتگ۔ چد ءُ مستریں بد بھتی ایش اِنت کہ مئے بلوچ عالم دین چہ پاکی مدرسہ آں علم در بر اَنت، آھانی سنچ ءُ زانت ءَ آ وتی وڑا جوڑ کن اَنت۔ دومی ماں دُنیا ءِ تھا ھما نام گِپتیں اسلامی مُلک است اَنت۔ آ ھم پاکستان ءِ وجود ءَ پہ وت یک نپے سرپد بنت۔ چوناھا راستیں گپ اِش اِنت وھدیکہ بلوچ ءِ گپ کئیت تہ عرب اسلامی نام گِپتیں مُلک کدی پاکستان ءِ پُرشگ ءُ بلوچستان ءِ آجوئی ءَ وش نہ اَنت۔ چیاکہ ھمے عرب ڈکٹیٹریں خاکم وتی خاکمی ءِ برجاہ دارگ ءَ ھمے بلوچیں پُل ءُ سوغاتیں ورناھاں کارمرز کنگ ءَ اَنت۔ ھمے بلوچ ورناھاں کہ ماں عرب مُلکاں ھمے خاکمانی پلہ مرزی ءَ ایشاں تُپنگ دست اِنت ءُ ایشانی پِت ءُ مات پہ شان گُشنت کہ مئے چُک ماں بحرین ءُ اے دگہ ملکانی پولیس ءَ کار اِنت۔ آ اے گپ ءَ سرپد نہ اَنت کہ مئے زھگ ءَ اے تپنگ کہ دست اِنت ایشاں پہ ھما پُرشان ءُ دلساچیں ماڑیانی پھازگ ءَ دست اِنت کہ اے ماڑی ھزاراں مظلومانی ھون ءَ چہ بندگ بیتگ۔ بلے اگاں بلوچستان آجو بہ بیت، نہ اے ورناہ پہ دگر ءِ دیمپانی ءَ اے زنگیئیں تپنگ ءَ دست کنت ءُ ناکہ دگر ءِ خاکمی ءِ برجاہ دارگ ءَ قُربان بیت۔ نہ اے وھد ءِ ڈکٹیٹرانی خاکمی پشت کپیت۔ بلکیں بلوچستان مال ءُ مڈی ءَ چہ چکاریں ھما پُرگنجیں زمین اِنت کہ ایشی ءِ زھگاں پہ دگر ءِ واستہ تپنگ دست ءَ کنگ نہ لوٹیت، پمیشا خدا ءِ گچینتگیں بندہ مسلمانیں عرب بلوچ ءِ کُشت ءُ کوش ءَ چمان وت گنداَنت ءُ بے توار اَنت۔ او پاکستان ءِ پلہ مرز اَنت۔ پاکستان ءِ پلہ مرز اَنت۔
مرچی دگہ دِلتراکیں داستانے، انسانی تاریخ ءِ زلم ءُ زوراکی ءِ آخری سیمسر، پہ نام گِپتیں مُلا ءُ اسلامی مُلکاں شرم ءِ گپ اِنت۔ او ھما بلوچ ورناھاں کہ دگہ زوراکانی پلہ مرزی ءَ تپنگ ءِ دست اِنت، بژن ءِ گپے، شیر محمد بگٹی ءِ ردا۔۔۔۔
”مرچی ماں ڈیرہ بگٹی ءَ سئے بلوچ زندھاتی آس ءَ چگل دیگ بیتگ”
گپ کنئے گُڑا کافر بئے، بلے اسلام کُج اِنت؟ گار ءُ بیگواہ اِنت۔ بس قُرآن ءِ حرفانی دروشم ءَ پشت کپتگ۔ ھما اسلام کہ حضرت عمر گُشیت
” دجلہ کور ءِ دامن ءَ اگاں کُچکے چہ تُنّ ءَ بہ مِر ایت تہ من ءَ تُرس اِنت کہ خدا آئی ءِ جست ءَ من ءَ کنت کہ من اسلامی دُنیا ءِ بادشاہ بیتگ اَنت”
ھو عمر تئی وارثاں تئی اسلام ءِ نام ءُ نشان گار کُتگ اَنت، تئی ارواہ ماں قبر ءَ من نہ زاناں چے پئیم اِنت۔ حضرت محمد صلی اللہ وسلم گُشیت کہ
” دُنیا ءِ کجام کُنڈ ءَ اگاں زلم ءُ زوراکی یے بہ بیت تہ آئی ءَ ھلاپ ءَ زھم چِست کنگی اِنت”
ھو حضرت محمد (ص) تئی اسلام مرچی پاکستانی ملایاں وتی لاپ جوڑ کُتگ۔ تئی اسلام ءِ نام ءِ سرا مرچی تئی جند ءِ پلہ مرزانی انچیں شکلے ءَ کُشت ءُ کوش بیئگ اِنت کہ یھودیت ءُ عیسائی ءِ ارواہ ھم لرزگے زوریت۔
بلے من ھما بلوچ مُلایاں یک گپے گُشگ لوٹاں تہ انگت ھمے پاکی جوڑینتگیں گلانی ھمراہ اَنت ءُ آ پاکستان ءَ پہ اسلام ءَ یک مھکمیں کلاتے گُشنت ، نو باریں آ ماں ڈیرہ بگٹی ءَ ھمے اسلامی پاکیں استان ءِ لشکر ءِ دست ءَ آس ءَ دور داتگیں بلوچانی بابت ءَ چی گُشنت ؟۔ آ یک رندی پدا قُران شریف ءِ تاکاں بہ لیٹین اَنت ءُ بچار اَنت کہ باریں آ پاکیں تاکانی چیر ءَ اے گپ ھم نبشتہ اِنت کہ ”ڈیرہ بگٹی ءِ بلوچانی زندھاتی آس ءِ تیزیں برانزانی تھا دور دیگ جائز اِنت؟” اگاں ھو گُڑا من مرچی ءَ پد مسلمانی نیاں ، کافری آں۔ ادا پہ من انسانیت ھم پشت نہ کپیت بس قومیت۔ قومیت۔ قومیت
