یک درانڈیھیں ندکاری (قلمكار) پہ وتی راج ءَ چی کُت کنت ؟ پہ گُلزمین مات ءِ دئیناں رپتگیں شھیدیں ورناھانی گُڈی دیدار ھم آئی ءِ نصیب ءَ نہ بیت۔ آئی ءَ اینکہ ھم موہ نہ رسیت کہ شھیدیں راج بچانی قبرانی ھاکاں وتی چمانی سُرمگ بہ کنت ءُ وتی چم ءُ دلاں تاھیر بہ دنت۔ ھمے رتکگیں ھونانی لیکاں چہ راج ءَ عاقبت سنجیں آسری ءِ نشوندھی ءَ بہ دنت۔ نہ کہ ھما مات ءُ گُھارانی پُردردیں دلانی چیھال آئی ءِ گوشاں کپ اَنت کہ آھانی تنگھیں برات ءُ سموئیں کولیگ ماں راج پھازیں جنگانی پڑاں شھید بیتگ اَنت۔ ھما زھگ ءُ زالبولانی دل تراکیں توار کہ دُشمن ءِ زنداناں بند اَنت، ھمیش اَنت کہ آئی ءِ بے ارسیں چمانی موتک جوڑ بنت۔ آ مدام وت ءَ بے دلے ءِ شگان ءَ جنت۔ چیاکہ آ پہ وتی راج ورناہ ءُ مات ءُ گھاراں ھچ کُت نہ کنت۔ پمیشا درانڈیھی بس موتک فرمائیت۔
مرچی موتکے پہ ھما نوگلیں بچ ءَ ھما پُل ءَ کہ آئی ءَ اکبر خانی ھنکین ءَ براھمدگی مارشتانی سکین ءَ پہ گُلزمین مات ءِ پھریز ءَ گوں ورناھی جوزگاں یک اَنچیں مرگے گورامباز کُت کہ ھمے مرگ اِنت کہ بلوچ ءِ وشیں باندات ءِ مستاگ ءَ دنت۔ چاردہ سالئیں بچ اسمائیل جان بگٹی کہ نوکی ورناھی ئے سھت ءُ سنجان اَت۔ بلے آئی ءَ گلزمین مات ءِ غلامی ءِ درد سگ اِت نہ کُت اَنت ، آئی ءَ براھمدگی جوزگانی پدا ، اکبر ءِ رھبند گیپت ءُ پہ ھمے مات ءُ گھارانی شرپ ءِ پھریز ءَ ، پہ بلوچ ءِ باندات ءَ ماں ورنائی ءِ بھاراں وتی گھگیریں سر ندر کُت ءُ وت ءَ بالاچی زندے بخشات۔ شھید اسمائیل جان بی۔آر۔ایس۔ او ڈیرہ بگٹی یے ھنکین ءِ ممبرے بیتگ۔ بلے دُژمن ءَ ڈیرہ بگٹی اَنچو چاگرد کُتگ کہ اودا ھالکاراں روگ ءَ نئیلیت۔ پمیشا اے زانگ نہ بیت آ دژمن ءَ کجام روچ ءَ آوار جتگ۔ بلے بلوچ ءَ آئی ءِ شھیدیں میت دزکپتگ۔ آ گلزمین مات ءِ میار کنگ بیتگ ءُ پہ مدامی وش واب ءُ نمیران اِنت۔
گُلزمین ءَ اے وتی مات گُشنت
اے مزار بیم تلار آپ کن اَنت
اے مزار بیم تلار آپ کن اَنت
