مرچاں ھمک روچ زمین ءَ وتی برانزاں کہ تالان کنت تا منی ارواہ ءِ دامن ءَ انچو گُشے قیامتے ءِ آیگ ءِ گُمان سر کشیت، دِل لپرزگے زوریت کہ نوکیں روچ ءَ پہ ما دگہ چنکہ مئے ورناھانی جتگ ءُ چُپتگیں لاشانی سوگات گون بیت۔ انچو کہ برات قاضی گُشیت ” چہ بازیں گریوگ ءَ چمانی نھنگ ھُشک بوتگ اَنت، دل چو سائیجی ءُ بولان ءِ ترشتیں تلاراں سک ءُ مُھکم بیتگ اَنت” ۔۔ بلے اے وا انسان ءِ ابرمی تبے کہ آ وتی ڈیھ ءِ بربادی ءِ، راج ءِ بزگی ءُ راج ءِ شھیدانی مرگ ءِ سرا الم موتک کاریت۔ پمیشا من ھم چہ ھمے ابرمی نزوری دنیگہ چہ وت نہ سِستگ ءُ یک کِر نہ کُتگ۔ بے ارسیں چمانی موتک دل ءِ بُن بنداں چو سیکارچ ءَ مِک بیان بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بلے لھتے روچ اِنت ھمے بے ارسیں چمانی موتک گُشئے من ءَ گاریں اوستانی مستاگے ءِ شُبین ءَ دیگ اِنت۔ 
دومی موتک بلوچ ءِ ناتپاکی ئیگ انت ، ھر یکے چہ دومی ءَ زھر ءُ پونزھریں، بلوچ چاگرد ءَ ھر سنچ ءُ سما داروکیں مردم ءَ اے گپ الم مارتگ کہ مرچی اے وھد ءَ( دُژمن پہ بلوچ ءِ کُشگ ءُ گار کنگ ءُ بلوچ ءِ دود ءُ ربیدگانی پادمال کنگ ءَ ھر ھما زُلم ءَ کنگ انت کہ آئی ءِ دست ءَ بیت۔ دومی نیمگ ءَ ایران کہ بلوچ ءِ دومی دُژمن انت آ ھم بلوچ ءِ گار کنگ ءَ لانک بند اِنت ، آ ھم گوں پاکی استان ءَ ھم شور ءُ ھمدست اِنت) تا اے ھالتاں بلوچ رھشوناں ھم لوٹیت کہ آ دژمن ءِ دیمگیری ءِ ھاترا تپاک ءُ یکمُشت بہ بنت ءُ وتی پتاں یک بہ کن انت۔ چیاکہ ابئید ءِ راجی تپاکی ءَ مارا لاشاں چہ ابئید دگہ ھچ مُز نہ رسیت ءُ نہ کہ مئے آواز میان استمانی تکاں سر بیت کنت۔ بلے گپ ھمے بیتگ کہ
”کئے ماں ویراناں چراگاں بالیت”
بلے لھتے روچیں کہ منی بے ارسیں چمانی موتک اوست ءُ امیتانی مستاگے ءَ بدل بیتگ۔ اے چراگ بلوچ رھشون واجہ خیر بیار مری ءَ بالتگ،(چارٹر آف فریڈم بلوچستان) اے چراگ واجہ ءَ چو مھروانیں دوستے ءِ وڑا دست ءَ انت ءُ ھمک راجدوستیں سنگت ءِ سر کنگ اِنت۔ نو ھما رھشونانی سرا ھم اے فرض جوڑ بیت کہ آ بلوچ ورناھانی رِتکگیں ھوناں بچار اَنت، اے گُلزمین مات ءِ فریات ءُ چیھالاں بچار اَنت ءُ اے چراگ ءَ دست ءَ بہ کن اَنت ءُ بلوچستان ءِ ھر ویراناں سر بہ کن اَنت۔ اگاں نہ گُڑا آیوکیں وھد ءَ ابئید ءِ پشومانی ءَ دگہ ھچ مئے دست ءَ نہ بیت ءُ رند ءِ پشومانی درد نہ وارت۔ بلے من ءَ اُمیت اِنت بلوچ رھشون اے بزگیں راج ءِ سرا بزگ کن اَنت ءُاے ڈُبہ ءَ وتی کوپگان زیر اَنت۔۔۔
کئیت بالاچے وتی بُن پیرُکے بیران گیپت
چہ ھمُک دمکاں سلاہ بندیں کتارے در کپیت۔
چہ ھمُک دمکاں سلاہ بندیں کتارے در کپیت۔
بیت کنت کہ لھتے کواس اے گپ ءَ نہ مار اَنت کہ مرچی بلوچ ءِ بدھالی ءُ غلامی ءِ یک سوبے مئے ھمے راجی ناتپاکی اِنت۔ بلے اے گپ بلوچی زبان ءِ نامئیں شاعر ءُ کواس واجہ مُلا فاضل ءَ ھما وھد ءَ مارتگ کہ انگریز ءَ اے ھند ءُ دمگ آوار جتگ اِنت ءُ انگریز ءِ پلینڈی ءُ آئی ءِ جوڑ کُتگیں وتگڑیں سرداری نظام ءِ سوب ءَ بلوچ ءِ تھا ھمے کینگ ءُ کستانی جمبوریں آس سر کشاں بیتگ۔
ناتپاکی ءَ چی شُمارا کَٹ ءُ نپ اِنت
ایر شُتگ روچ رند ءِ من دُنیا ءَ شپ اِنت
ماں ھمک کُنڈاں بُن جتگ آساں گپ گپ انت
بازیں پہ چیواہ ءُ کلاگاں گج ءُ کپ اِنت
چہ شُمے کاراں آھنیں دربنداں درپ اِنت
ایر شُتگ روچ رند ءِ من دُنیا ءَ شپ اِنت
ماں ھمک کُنڈاں بُن جتگ آساں گپ گپ انت
بازیں پہ چیواہ ءُ کلاگاں گج ءُ کپ اِنت
چہ شُمے کاراں آھنیں دربنداں درپ اِنت
ناتپاکی ءِ آسر ءَ مُلا فاضل چوش گندیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
براتے گوں برات ءَ کینگ دار بیت
صاحبی عقلے رؤت ءُ گار بیت
جاگھے وش کوشیں لوار بیت
عاقبت دُژمنانی ءِ شکار بیت
صاحبی عقلے رؤت ءُ گار بیت
جاگھے وش کوشیں لوار بیت
عاقبت دُژمنانی ءِ شکار بیت
مُلا فاضل ءِ گُشگ ءِ ردا یک مُشتی ءُ تپاکی ءِ مُز راجاں اے وڑ رسیت۔۔۔۔۔۔
ھر کس گوں بیلاں بر حقیقت ھمراہ بیت
مھر ءُ دوستی ءُ تپاک ءُ یکجاہ بیت
تیھریں گَٹے چو تلاراں بے راہ بیت
ناکہ چہ شاھانی گور ءَ دست کوتاہ بیت
ماں دلے بیلاں کہ بَز ءُ سیاھی زیاد بیت
ماں ھزارانی تورواں سیاھمار ساد بیت۔
مھر ءُ دوستی ءُ تپاک ءُ یکجاہ بیت
تیھریں گَٹے چو تلاراں بے راہ بیت
ناکہ چہ شاھانی گور ءَ دست کوتاہ بیت
ماں دلے بیلاں کہ بَز ءُ سیاھی زیاد بیت
ماں ھزارانی تورواں سیاھمار ساد بیت۔
اُمیت انت کہ منی راج ءِ دوست ءُ ھمگنگل منی چاریں دانکاں وتی چمانی دیم ءَ گوازیننت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بلوچستان آجو بات۔
