برکت  ء   اصحاباں  مہ کن   ایمان  ءَ    زوال

گُڈ ء  چہ  مدحاں وسوس  ءُ فکرے   در   ھیال

مرد  ءَ  ماں  امروز  ءَ  چیا  غمناک  کن  یے

یک پِت  ءُ یک مات ءَ دو چُک پیداگ کن یے

یکے ءَ   دائم     عنقریب  ءِ       زاگ کن یے

یکے ءَ    مِثل ء    بُلبُل ءَ     ماں  باگ کن یے

یکے ءَ    شاھی     مجلساں  نامدار     کن یے

یکے ءَ       مفلس  ءُ   غریب  ءُ   وار کن یے

یکے ءَ     واست  ء   لقمہے   چمدار   کن یے

کار   ھمک   رنگیں   قادر ءَ   پَہ  ما   واھِتگ

مرد  ءُ  نامرد  ءِ   سِکہے   محفوظ  ءَ    جَتگ

دؤر   ءُ     نوبت    آ  پیسری  مردانی    شُتگ

مرچی   آخری  نامرداں   دگہ   سودائی   جَتگ

برات ءُ  برات ھر دو بیتگاں یک مات  ءُ  پِت ءَ

قادر ءِ   حکم   ءَ     یکے   ءَ   گیپتگ   شِدت ءَ

 شؤر کُتگ برات ءَ  گوں   دگہ   راج ءُ    اُمت ءَ

گندگیں    کردارے      کُتگ   جَٹیں  بے  مَت ءَ

 سُست  ءُ   پھڈائی   کہ   وت  ءَ  داریت   ماں پدا

آ   گُنھگاراں     بخشیت   پہ  از  راہ   ءِ    خدا

ھر   وھد   کہ  مردم   ھُلکھے دیریں شؤر کنت

ھمراہ   وتی  ھمراہ ءَ  ھمک  داب  ءَ غور کنت

لَج  ءِ  جو  تنکیں  ھرکس   کہ  دیم ءَ  دؤر کنت

لقمہے   شھدیں  ماں  دپ  ءَ  نوشیت  جؤر کنت

مات   وتی   چُک  ءَ    المدام   ءَ    تیمار    کَنت

تپلی   ءِ   وھد   ءَ   دیدگان   ءَ  ھم بیدار    کَنت

روچی    شش   وھد  ءَ  وردن ءَ ھیلءُ وار کَنت

چُک   اگاں   لبزے   ماں   زبان ءَ تکرار کَنت

مات   ھما   سخن   ءَ  ماں  جبین  ءَ  اوپار کنت

پت   پہ   نیمون   تب  ء   چُک  ءَ     کار  کَنت

مستر   یے   بیت   پہ   سلاہ  ءُ  البارے    کنت

پہ   جَن  ءُ   لوگ   ءُ   گندلانی   پلگارے  کَنت

الگڑیں  رُمباں  گوں  وقاب شیل ءُ سوارے کنت

چُک     گروناکیں   چہ    ھمے   دُنیا   ءِ   گل ءَ

مات    ءُ  پت    پیراں    کپتگا ں  پُلیں   گندل ءَ

چہ   شُد  ءُ تُن  ءَ  سَک  کناں  کونڈاں  ماں دل ءَ

نُگرھیں    کاٹار ءَ   عجب   اُستا   جوان    کَنت

مُشت  ءُ  پرچانکاں  سمبک  ءُ  پُل ءِ   مان  کَنت

پنجگ  ءِ  شیپیت  ءُ  ھزار  پھر  ءُ  شان   کَنت

خاطر ءِ  نیست اِنت   کہ من ءَ روچی زیان کَنت

ھر  وھد  کہ  راجاں  ٹَکر ءُ  بیر  ءُ  ھون   بیت

برات ھما اِنت کہ  سِتک ءُ دل برات ءَ گون بیت

سَنت  ءَ  بندیت   ءُ  ھمک    کار ءَ   شون   بیت

ڈک دَنت   پاداں   کہ   بنا    رند   ءَ   چون بیت

بلے ”ھینز“ بگا ساڑیں    ایوکی نندیت  یک گورا

مرگ   ءِ   اندیش ءَ  چیر دَنت  چماں   چادر ءَ

بے دلیں  مردم  ششگاں  بہ  مرات  چہ  مادر ءَ

ھِمت  ءُ  ھاٹیگ   گار  کُتگ    شاھیں    قادر ءَ

آ کجام   برات   کہ    دیر  اِنت  چہ براتانی رم ءَ

مِثل ء  کشتی  ءَ   گرکیں  ماں   نیلبومیں   زِر ءَ

پادے   کُنڈاں   چو   بوجیگ  ءِ   لوھیں  ننگر ءَ

چو ھما دار کہ   ریش   کَنت   پُشت   ءَ  چو ھر ءَ

ھر   گورا    یکے   نندیت  ئے   پالام ءِ   سر ءَ

وِڈم ءُ       آبروئی   نہ    بیت   شاھانی     در  ءَ

کارے   چو   پیوست  نہ بنت   روچ ء محشر ءَ

اے دھیں  گال مں  پہ ھمے  پئیم ءَ   بستگ اَنت

پیسر ءَ   مردان  ءَ  تپاک  ھور ءَ   بستگ  اَنت

مرچیگیں روچ ءَ  جنگ ءِ ساھار ءَ جستگ اَنت

دل   چہ  پُپاں ءُ  زھرگ ءِ  جھل  ءَ  کَستگ اَنت

زال ءِ گِندَنت کہ ریش یے ماں دیم ءَ رُستگ اَنت

منی   پِت ءُ  برات ءُ تئی پِتءُ  ناکو کُشتگ اَنت

زال  گریونت ءُ  جاہ  دگہ   مَرداں  گیپتگ  اَنت

دیر نہ اَنت ھونیگ تئی رَس ءِ جاہ ءَ نِشتگ اَنت

شِر  ھمیش   اَت  کہ  پروردگار  ءَ کارے کُتیں

چوٹو  ءُ  ریشے   چہ   ھمُک   نامرد  ءَ   زَتیں

شورت   ءُ   شمسار ءَ   چرا   دیوان   ءَ   شُتیں

تاں   پدی   روچی   مردمان   ءَ   عبرت  کُتیں

سوب   لوٹاں   کہ    گردگار     توفیقے   بِدات

زیادہ   ءِ   کنت   ءُ   یا شش ءُ پنچ ءُ کمو زیات

ھچ  کس  ءَ پادار   نہ   بنت    ماڑی  ءُ   کلات

کوڑویں   دھر   ءَ   کپتگ  اَت  گُڈ ءَ اے بسات

ھرچی   کہ   دانا   اِنت     منی   گُپتاراں   بزیر

مُرتگاں   سرخیل   ءُ   امیر   پہ   مُفت  ءُ لزی

دُنیا    اِستونے    پہ    سر   ء   مردان  شَزیت

ساھگی   گونڈیں  یک  رگامے  جَنت ءُ گوزیت

بَربھہیں   گَڈے    دور   چَما  درنگان   سَرپیت

بس   کَن  او  ”قاسُم“  کار  ھَمُک  رنگین  کپی

بے   دِلیں  نامرداں   نصیب  اِنت   نام ءُ   دپی

کوڑواں      لیگار   نہ   بنت    پھکیں   اشرفی